باب (۲۴): فضایل ام سُلیم مادر انس بن مالک ل
۱۶٧٧ـ عَنْ أَنَسٍ بنِ مالك سقَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صلاَ يَدْخُلُ عَلَى أَحَدٍ مِنَ النِّسَاءِ إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِ، إِلاَّ أُمِّ سُلَيْمٍ، فَإِنَّهُ كَانَ يَدْخُلُ عَلَيْهَا، فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ، فَقَالَ: «إِنِّى أَرْحَمُهَا، قُتِلَ أَخُوهَا مَعِى». (م/۲۴۵۵)
ترجمه: انس بن مالک سمیگوید: نبی اکرم صغیر از خانههای همسرانش، به خانهی هیچ زن دیگری بجز خانهی ام سُلیم (که خالهی رضاعیاش بود) وارد نمیشد. مردم در این باره از رسول الله صپرسیدند. فرمود: «من به او محبت میکنم؛ زیرا برادرش که همراه من بود، کشته شد».
۱۶٧۸ـ عَنْ أَنَسٍ بن مالك سعَنِ النَّبِىِّ صقَالَ: «دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَسَمِعْتُ خَشْفَةً، فَقُلْتُ: مَنْ هَذَا؟ قَالُوا: هَذِهِ الْغُمَيْصَاءُ بِنْتُ مِلْحَانَ، أُمُّ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ». (م/۲۴۵۶)
ترجمه: انس بن مالک سمیگوید: نبی اکرم صفرمود: «وارد بهشت شدم و صدای پایی شنیدم. پرسیدم: این کیست؟ گفتند: غُمیصاء دختر مِلحان؛ مادر انس بن مالک؛ است».