باب (۳۵): نبی اکرم صیک انگشتر نقرهای در دست نمود که محمد رسول الله بر آن حک شده بود و خلفای بعد از او نیز همان انگشتر را در دست نمودند
۱۳٧۴ـ عَنِ ابْنِ عُمَرَ لقَالَ: اتَّخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صخَاتَمًا مِنْ وَرِقٍ فَكَانَ فِي يَدِهِ، ثُمَّ كَانَ فِي يَدِ أَبِي بَكْرٍ، ثُمَّ كَانَ فِي يَدِ عُمَرَ، ثُمَّ كَانَ فِي يَدِ عُثْمَانَ، حَتَّى وَقَعَ مِنْهُ فِي بِئْرِ أَرِيسٍ، نَقْشُهُ: مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ. (م/۲۰٩۱)
ترجمه: ابن عمر لمیگوید: رسول الله صیک انگشتر نقرهای ساخت و در دست ایشان بود. بعد از ایشان، در دست ابوبکرس؛ سپس در دست عمرس؛ و بعد از آن، در دست عثمان سبود؛ تا اینکه از دست عثمان سدر چاه اریس (چاهی در نزدیکی قبا در مدینه) افتاد. قابل یادآوری است که روی این انگشتر، محمد رسول الله، حک شده بود.
۱۳٧۵ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ النَّبِيَّ صاتَّخَذَ خَاتَمًا مِنْ فِضَّةٍ، وَنَقَشَ فِيهِ ـ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ـ وَقَالَ لِلنَّاسِ: «إِنِّى اتَّخَذْتُ خَاتَمًا مِنْ فِضَّةٍ، وَنَقَشْتُ فِيهِ ـ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ـ فَلاَ يَنْقُشْ أَحَدٌ عَلَى نَقْشِهِ». (م/۲۰٩۲)
ترجمه: انس بن مالک سمیگوید: رسول الله صانگشتری نقرهای، ساخت و برآن لفظ «محمد رسو ل الله» را حک نمود و فرمود: «من انگشتری نقرهای ساختم وبر آن، لفظ «محمد رسول الله» را حک نمودم؛ لذا هیچکس نباید نقشی مانند نقش انگشتر من بسازد».
۱۳٧۶ـ عَنْ أَنَسٍ س: أَنَّ النَّبِيَّ صأَرَادَ أَنْ يَكْتُبَ إِلَى كِسْرَى وَقَيْصَرَ وَالنَّجَاشِىِّ، فَقِيلَ: إِنَّهُمْ لاَ يَقْبَلُونَ كِتَابًا إِلاَّ بِخَاتِمٍ، فَصَاغَ رَسُولُ اللَّهِ صخَاتَمًا حَلَقَةً فِضَّةً، وَنَقَشَ فِيهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ. (م/۲۰٩۲)
ترجمه: انس سمیگوید: نبی اکرم صتصمیم گرفت تا برای پادشاه ایران، پادشاه روم و پادشاه حبشه، نامه بنویسد. مردم گفتند: آنان هیچ نامهای را بدون مهر نمیپذیرند. اینجا بود که نبی اکرم صیک انگشتر نقرهای ساخت و محمد رسول الله را بر آن، حک نمود.