باب (۴۰): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ﴾«او همان کسی است که در درون مکه، دست کافران را از شما کوتاه کرد»
۲۱۶۵ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س: أَنَّ ثَمَانِينَ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ مَكَّةَ هَبَطُوا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صمِنْ جَبَلِ التَّنْعِيمِ مُتَسَلِّحِينَ، يُرِيدُونَ غِرَّةَ النَّبِيِّ صوَأَصْحَابِهِ، فَأَخَذَهُمْ سَلَمًا، فَاسْتَحْيَاهُمْ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ ﻷ: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ عَنۡهُم بِبَطۡنِ مَكَّةَ مِنۢ بَعۡدِ أَنۡ أَظۡفَرَكُمۡ عَلَيۡهِمۡ﴾(م/۱۸۰۸)
ترجمه: انس بن مالک سمی‌گوید: هشتاد مرد مسلح از مردم مکه با هدف غافل گیر ساختن نبی اکرم صو یارانش از کوه تنعیم، پایین آمدند. رسول الله صبدون جنگ و خونریزی آنها را اسیر کرد و زنده گذاشت (به قتل نرساند.) آنگاه الله ﻷاین آیه را نازل فرمود: ﴿وَهُوَ ٱلَّذِي كَفَّ أَيۡدِيَهُمۡ عَنكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ عَنۡهُم بِبَطۡنِ مَكَّةَ مِنۢ بَعۡدِ أَنۡ أَظۡفَرَكُمۡ عَلَيۡهِمۡۚ﴾[الفتح:۲۴]. «او همان کسی است که در درون مکه ـ در ماجرای صلح حدیبیه ـ دست کافران را از شما، و دست شما را از آنها کوتاه کرد».