ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۲۲): ممانعت از اختلاف در قرآن کریم

۲۱۲۱ـ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو لقَالَ: هَجَّرْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صيَوْمًا، قَالَ: فَسَمِعَ أَصْوَاتَ رَجُلَيْنِ اخْتَلَفَا فِي آيَةٍ، فَخَرَجَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صيُعْرَفُ فِي وَجْهِهِ الْغَضَبُ فَقَالَ: «إِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِاخْتِلاَفِهِمْ فِي الْكِتَابِ». (م/۲۶۶۶)

ترجمه: عبد الله بن عمرو ل می‌گوید: روزی، هنگام ظهر به سوی رسول الله صرفتم. پیامبر اکرم صصدای دو نفر را شنید که در مورد (خواندن یا مفهوم) یک آیه با یکدیگر اختلاف داشتند. رسول الله صکه خشم از صورتش نمایان بود، نزد ما آمد و فرمود: «باید بدانید که امت‌های گذشته به سبب اختلاف در کتابهای آسمانی نابود شدند».

۲۱۲۲ـ عَنْ جُنْدُبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَجَلِيِّ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «اقْرَءُوا الْقُرْآنَ مَا ائْتَلَفَتْ عَلَيْهِ قُلُوبُكُمْ، فَإِذَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ فَقُومُوا». (م/۲۶۶٧)

ترجمه: جندب بن عبدالله بجلی سمی‌گوید: رسول اللهصفرمود: «قرآن بخوانید تا زمانی که دل‌های شما بر آن، اتفاق دارند؛ و هرگاه در آن، اختلاف نمودید، آن را ترک کنید؛ یا تا زمانی که با نشاط هستید و حضور قلب دارید، قرآن تلاوت کنید؛ و هنگامی که نشاط و علاقه ندارید، آن را ترک کنید».