باب (۱۴): در مورد درگوشی صحبت کردن و اعتراف بنده به گناهانش
۱٩۳۱ـ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مُحْرِزٍ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ لاِبْنِ عُمَرَ س: كَيْفَ سَمِعْتَ رَسُولَ اللَّهِ صيَقُولُ فِي النَّجْوَى؟ قَالَ: سَمِعْتُهُ يَقُولُ: «يُدْنَى الْمُؤْمِنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مِنْ رَبِّهِ ﻷ، حَتَّى يَضَعَ عَلَيْهِ كَنَفَهُ، فَيُقَرِّرُهُ بِذُنُوبِهِ، فَيَقُولُ: هَلْ تَعْرِفُ؟ فَيَقُولُ: أَىْ رَبِّ أَعْرِفُ، قَالَ: فَإِنِّى قَدْ سَتَرْتُهَا عَلَيْكَ فِي الدُّنْيَا، وَإِنِّى أَغْفِرُهَا لَكَ الْيَوْمَ، فَيُعْطَى صَحِيفَةَ حَسَنَاتِهِ، وَأَمَّا الْكُفَّارُ وَالْمُنَافِقُونَ فَيُنَادَى بِهِمْ عَلَى رُءُوسِ الْخَلاَئِقِ: هَؤُلاَءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ ﻷ». (م/۱۸۳)
ترجمه: صفوان بن محرز میگوید: مردی به ابن عمر سگفت: از رسول الله صدر مورد درگوشی صحبت کردن چه شنیدهای؟ عبد الله بن عمر لگفت: شنیدم که رسول الله صمیفرمود: «روز قیامت، الله متعال بندهی مؤمن را نزد خود فرا میخواند و در آغوش میگیرد و به دور از انظار دیگران، از او، به گناهانش اعتراف میگیرد و به او میفرماید: آیا فلان گناه را به یاد داری؟ بنده میگوید: بلی، ای پروردگار من!
آنگاه، الله متعال میفرماید: در دنیا گناهانت را پوشانیدم؛ امروز نیز آنها را (می پوشانم و) مورد مغفرت قرار میدهم. سپس، کارنامهی اعمال صالح به او داده میشود. اما کفار و منافقین را در انظار عمومی صدا میزنند و میگویند: اینها کسانی هستند که بر الله متعال دروغ گفتهاند؛ بدانید که لعنت و نفرین الله بر ستمکاران است».