باب (۶): اجازه‌ی پوشیدن لباس ابریشم هنگام بیماری
ترجمه: عَن أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صرَخَّصَ لِعَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ وَالزُّبَيْرِ بْنِ الْعَوَّامِ، فِي الْقُمُصِ الْحَرِيرِ فِي السَّفَرِ، مِنْ حِكَّةٍ كَانَتْ بِهِمَا أَوْ وَجَعٍ كَانَ بِهِمَا، وَ فِي رَوايَةٍ: شَكوا إلَی رَسُولِ اللهِ القَملَ. (م/۲۰٧۶)
ترجمه: انس بن مالک سمی‌گوید: رسول الله صبه عبدالرحمن بن عوف و زبیر بن عوام لکه بدنشان دچار خارش یا دردی شده بود، اجازه داد تا در سفر، پیراهنهای ابریشمی بپوشند.
و در روایتی آمده است که آنها نزد رسول الله صاز وجود شپش، شکایت کردند.