باب (۱۴): مؤمن در یک معده، غذا میخورد و کافر در هفت معده
۱۳۱۲ـ عَنْ جَابِرٍ وَابْنِ عُمَرَ ش: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صقَالَ: «الْمُؤْمِنُ يَأْكُلُ فِي مِعًى وَاحِدٍ، وَالْكَافِرُ يَأْكُلُ فِي سَبْعَةِ أَمْعَاءٍ». (م/۲۰۶۱)
ترجمه: جابر و ابن عمر شمیگویند: رسول الله صفرمود: «مؤمن در یک معده، غذا میخورد و کافر در هفت معده». (غالبا اینگونه است که مؤمن بدون حرص و ولع و کم میخورد؛ اما کافر با حرص و ولع و زیاد میخورد.)
۱۳۱۳ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صضَافَهُ ضَيْفٌ، وَهُوَ كَافِرٌ، فَأَمَرَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صبِشَاةٍ فَحُلِبَتْ، فَشَرِبَ حِلاَبَهَا، ثُمَّ أُخْرَى فَشَرِبَهُ، ثُمَّ أُخْرَى فَشَرِبَهُ، حَتَّى شَرِبَ حِلاَبَ سَبْعِ شِيَاهٍ، ثُمَّ إِنَّهُ أَصْبَحَ فَأَسْلَمَ، فَأَمَرَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صبِشَاةٍ فَشَرِبَ حِلاَبَهَا، ثُمَّ أَمَرَ بِأُخْرَى فَلَمْ يَسْتَتِمَّهَا، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «الْمُؤْمِنُ يَشْرَبُ فِي مِعًى وَاحِدٍ، وَالْكَافِرُ يَشْرَبُ فِي سَبْعَةِ أَمْعَاءٍ». (م/۲۰۶۳)
ترجمه: ابوهریره سمیگوید: فردی کافر نزد رسول الله صمهمان شد. پیامبر اکرم صدستور داد تا گوسفندی برایش بدوشند. آن شخص همهی آن شیر را نوشید. سپس گوسفند دیگری دوشیدند و او تمام شیرهایش را نوشید. و همچنان گوسفندان را میدوشیدند تا اینکه شیر هفت گوسفند را نوشید. صبح روز بعد، آن مرد، مسلمان شد. رسول الله صدستور داد تا گوسفندی برایش بدوشند. آن مرد شیرهای آن گوسفند را نوشید. سپس پیامبر اکرم صدستور داد تا گوسفند دیگری برایش بدوشند. آن مرد، شیر گوسفند دوم را بطور کامل ننوشید. اینجا بود که رسول الله صفرمود: «مؤمن در یک معده مینوشد و کافر در هفت معده».