باب (٧): فضیلت احسان کردن به دختران
۱٧۶۰ـ عَن عَائِشَةَ بزَوْجَ النَّبِىِّ صقَالَتْ: جَاءَتْنِي امْرَأَةٌ، وَمَعَهَا ابْنَتَانِ لَهَا، فَسَأَلَتْنِى فَلَمْ تَجِدْ عِنْدِي شَيْئًا غَيْرَ تَمْرَةٍ وَاحِدَةٍ، فَأَعْطَيْتُهَا إِيَّاهَا، فَأَخَذَتْهَا فَقَسَمَتْهَا بَيْنَ ابْنَتَيْهَا، وَلَمْ تَأْكُلْ مِنْهَا شَيْئًا، ثُمَّ قَامَتْ فَخَرَجَتْ وَابْنَتَاهَا، فَدَخَلَ عَلَيَّ النَّبِىُّ صفَحَدَّثْتُهُ حَدِيثَهَا، فَقَالَ النَّبِيُّ ص: «مَنِ ابْتُلِىَ مِنَ الْبَنَاتِ بِشَىْءٍ، فَأَحْسَنَ إِلَيْهِنَّ، كُنَّ لَهُ سِتْرًا مِنَ النَّارِ». (م/۲۶۲٩)
ترجمه: عایشه ل میگوید: روزی، یک زن با دو دخترش به خانهی من آمد و چیزی خواست. در آن لحظه، بجز یک دانهی خرما، چیز دیگری در خانه نبود. آن را به او دادم. آن زن، دانهی خرما را میان دو دخترش تقسیم کرد و خودش چیزی نخورد. سپس، برخاست و رفت. وقتی که رسول الله صتشریف آورد، جریان را برایش تعریف کردم. پیامبر اکرم صفرمود: «هر کس که به وسیلهی چند دختر، مورد آزمایش قرار گیرد (و او آنها را درست تربیت کند)، برایش سپری در برابر آتش دوزخ، خواهند شد».
۱٧۶۱ـ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «مَنْ عَالَ جَارِيَتَيْنِ حَتَّى تَبْلُغَا، جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَنَا وَهُوَ» وَضَمَّ أَصَابِعَهُ. (م/۲۶۳۱)
ترجمه: انس بن مالکلمیگوید: رسول الله صفرمود: «کسی که دو دختر را سرپرستی کند، تا اینکه به سن بلوغ برسند، روز قیامت، در حالی میآید که من و او اینگونه هستیم» و انگشتانش را به هم چسباند. (کنار هم هستیم.)