باب (۲۲): درباره‌ی میوه‌ی سیاه رنگ درخت اراک
۱۳۲۱ـ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ لقَالَ: كُنَّا مَعَ النَّبِىِّ صبِمَرِّ الظَّهْرَانِ، وَنَحْنُ نَجْنِى الْكَبَاثَ، فَقَالَ النَّبِيُّ ص: «عَلَيْكُمْ بِالأَسْوَدِ مِنْهُ»، قَالَ: فَقُلْنَا: يَا رَسُولَ اللَّهِ كَأَنَّكَ رَعَيْتَ الْغَنَمَ، قَالَ: «نَعَمْ، وَهَلْ مِنْ نَبِىٍّ إِلاَّ وَقَدْ رَعَاهَا»، أَوْ نَحْوَ هَذَا مِنَ الْقَوْلِ. (م/۲۰۵۰)
ترجمه: جابر بن عبدالله لمی‌گوید: در مرّ الطهران (اسم منطقه‌ای در نزدیکی مکه) همراه نبی اکرم صبودیم وما از یک درخت بیابانی بنام اراک، میوه می‌چیدیم. پیامبر اکرم صفرمود: «میوه‌های سیاه را بچینید؛ زیرا آنها خوشمزه‌ترند». ما عرض کردیم: یا رسول الله! گویا شما گوسفند چرانیده‌اید. فرمود: بله، مگر پیامبری سراغ دارید که گوسفند نچرانیده باشد». یا جمله‌ای مانند این، ایراد فرمود.