ترجمه صحیح مسلم - جلد دوم

باب (۱۵): در مورد این سخن الله متعال که می‌فرماید: ﴿لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ﴾«ایمان آوردن افرادی که قبل از آن، ایمان نیاورده‌اند، سودی به حال‌شان نخواهد داشت»

۲۱۳٧ـ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «ثَلاَثٌ إِذَا خَرَجْنَ: ﴿لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗا﴾طُلُوعُ الشَّمْسِ مِنْ مَغْرِبِهَا، وَالدَّجَّالُ، وَدَابَّةُ الأَرْضِ». (م/۱۵۸)

ترجمه: ابو هریره سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «هرگاه، سه چیز آشکار گردد، ﴿لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗا﴾(ایمان آوردن افرادی که قبل از آن ایمان نیاورده‌اند، یا این که با وجود داشتن ایمان، هیچ خیری نیندوخته‌اند، سودی به حالشان نخواهد داشت): ۱ـ طلوع خورشید از مغرب ۲ـ دجّال ۳ـ دابه‌ی زمین» (حیوانی که با مردم، حرف می‌زند).

۲۱۳۸ـ عَنْ أَبِي ذَرٍّ سأَنَّ النَّبِيَّ صقَالَ يَوْمًا: «أَتَدْرُونَ أَيْنَ تَذْهَبُ هَذِهِ الشَّمْسُ»؟ قَالُوا: اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ، قَالَ: «إِنَّ هَذِهِ تَجْرِى حَتَّى تَنْتَهِىَ إِلَى مُسْتَقَرِّهَا تَحْتَ الْعَرْشِ، فَتَخِرُّ سَاجِدَةً، وَلاَ تَزَالُ كَذَلِكَ حَتَّى يُقَالَ لَهَا: ارْتَفِعِى، ارْجِعِى مِنْ حَيْثُ جِئْتِ، فَتَرْجِعُ فَتُصْبِحُ طَالِعَةً مِنْ مَطْلِعِهَا، ثُمَّ تَجْرِى حَتَّى تَنْتَهِىَ إِلَى مُسْتَقَرِّهَا تَحْتَ الْعَرْشِ، فَتَخِرُّ سَاجِدَةً، وَلاَ تَزَالُ كَذَلِكَ حَتَّى يُقَالَ لَهَا: ارْتَفِعِى، ارْجِعِى مِنْ حَيْثُ جِئْتِ، فَتَرْجِعُ، فَتُصْبِحُ طَالِعَةً مِنْ مَطْلِعِهَا، ثُمَّ تَجْرِى لاَ يَسْتَنْكِرُ النَّاسُ مِنْهَا شَيْئًا حَتَّى تَنْتَهِىَ إِلَى مُسْتَقَرِّهَا ذَاكَ، تَحْتَ الْعَرْشِ، فَيُقَالُ لَهَا: ارْتَفِعِى، أَصْبِحِى طَالِعَةً مِنْ مَغْرِبِكِ، فَتُصْبِحُ طَالِعَةً مِنْ مَغْرِبِهَا» فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: «أَتَدْرُونَ مَتَى ذَاكُمْ؟ ذَاكَ حِينَ ﴿لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗا﴾(م/۱۵٩)

ترجمه: ابوذر سمی‌گوید: روزی، نبی اکرم صفرمود: «آیا می‌دانید که این خورشید به کجا می‌رود»؟ صحابه شگفتند: الله متعال و پیامبرش، بهتر می‌دانند. فرمود: «این خورشید به محل استقرارش، زیر عرش می‌رود و در آنجا، به سجده می‌افتد. و همچنان در سجده بسر می‌برد تا اینکه به او می‌گویند: بلند شو و از همان جایی که آمده ای، برگرد. پس بر می‌گردد و از مشرق، طلوع می‌کند. آنگاه حرکت می‌کند تا اینکه بار دیگر به محل استقرارش به زیر عرش می‌رسد و به سجده می‌افتد. و همچنان در سجده بسر می‌برد تا اینکه به او می‌گویند: بلند شو و از همان جایی که آمده ای، برگرد. پس بر می‌گردد و از مشرق، طلوع می‌کند. سپس حرکت می‌کند بدون اینکه مردم امر ناشناخته‌ای ببینند و به مسیرش ادامه می‌دهد تا اینکه به همان محل استقرارش در زیر عرش می‌رسد. آنگاه به او می‌گویند: بلند شو و از مغرب، طلوع کن». رسول الله صدر ادامه فرمود: «آیا می‌دانید چه وقت این اتفاق می‌افتد؟ هنگامی که ﴿لَا يَنفَعُ نَفۡسًا إِيمَٰنُهَا لَمۡ تَكُنۡ ءَامَنَتۡ مِن قَبۡلُ أَوۡ كَسَبَتۡ فِيٓ إِيمَٰنِهَا خَيۡرٗا﴾«ایمان آوردن افرادی که قبل از آن ایمان نیاورده‌اند، یا این که با وجود داشتن ایمان، هیچ خیری نیندوخته‌اند، سودی به حالشان نخواهد داشت».