باب (۴۰): نبی اکرم صاز همهی مردم، اخلاق بهتری داشت
۱۵۸۲ـ عَن اَنَسٍ سقَالَ: كانَ رَسُولُ اللَّهِ صمِنْ أَحْسَنِ النَّاسِ خُلُقًا، فَأَرْسَلَنِي يَوْمًا لِحَاجَةٍ فَقُلْتُ: وَاللَّهِ لاَ أَذْهَبُ، وَفِي نَفْسِي أَنْ أَذْهَبَ لِمَا أَمَرَنِي بِهِ نَبِيُّ اللَّهِ ص، فَخَرَجْتُ حَتَّى أَمُرَّ عَلَى صِبْيَانٍ وَهُمْ يَلْعَبُونَ فِي السُّوقِ، فَإِذَا رَسُولُ اللَّهِ صقَدْ قَبَضَ بِقَفَاىَ مِنْ وَرَائِى، قَالَ: فَنَظَرْتُ إِلَيْهِ وَهُوَ يَضْحَكُ فَقَالَ: «يَا أُنَيْسُ أَذَهَبْتَ حَيْثُ أَمَرْتُكَ»؟ قَالَ: قُلْتُ: نَعَمْ، أَنَا أَذْهَبُ، يَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ أَنَسٌ: وَاللَّهِ لَقَدْ خَدَمْتُهُ تِسْعَ سِنِينَ، مَا عَلِمْتُهُ قَالَ لِشَىْءٍ صَنَعْتُهُ: لِمَ فَعَلْتَ كَذَا وَكَذَا؟ أَوْ لِشَيْءٍ تَرَكْتُهُ: هَلاَّ فَعَلْتَ كَذَا وَكَذَا. (م/۲۳۰۱)
ترجمه: انس سمیگوید: رسول الله ص از همهی مردم، اخلاق بهتری داشت. روزی، مرا برای انجام کاری فرستاد. من گفتم: سوگند به الله، نمیروم؛ اما با خودم، تصمیم گرفتم که بروم و دستور پیامبر اکرم ص را اجرا کنم. پس بیرون شدم و گذرم به کودکانی افتاد که داخل بازار، بازی میکردند. ناگهان، رسول الله ص از پشت سر، گردنم را گرفت. هنگامی که به او نگاه کردم، در خالی که میخندید، فرمود: «ای انسک! آیا به آنجایی که گفتم، رفتی»؟ من گفتم: بلی، یا رسول الله! میروم. انس سمیگوید: سوگند به الله، نه سال در خدمت رسول الله ص بودم؛ من سراغ ندارم که برای انجام کاری که انجام دادم، به من بگوید: چرا فلان و فلان کار را انجام دادی. همچنین سراغ ندارم که برای کاری که انجام ندادم، بگوید: چرا فلان و فلان کار را انجام ندادی.