حجة الله البالغه - جلد اول

رسول خدا ج از احوال ملایکه خبر می‌دهد:

رسول خدا جفرموده است که «هرگاه خداوند متعال نسبت به امری در آسمان اجرا بفرماید فرشتگان پرهای خود را از روی عاجزی در مقابل به گفتار او، بهم می‌زنند که گویا صدای زنجیری است بر سنگ صاف، پس وقتی که پریشانی برطرف می‌شود از همدیگر می‌پرسند که چه گفت پروردگارتان، می‌گویند که: حق گفت، اوست برتر و بزرگ».

و در روایت دیگر آمده است که: «وقتی امری را اجرا بفرماید حاملان عرش او را به پاکی یاد می‌کنند، سپس اهل آسمان نزدیکترشان، او را به پاکی یاد می‌نمایند، تا این که تسبیح خوانی به اهل این آسمان می‌رسد، سپس نزدیکان حاملان عرش از حاملان عرش می‌پرسند که پروردگارتان چه فرمود: پس آنها آنان را به آنچه فرموده است خبر می‌دهند. سپس این خبر به اهالی آسمان‌ها یکی بعد از دیگری داده می‌شود، تا این که خبر به اهالی این آسمان می‌رسد».

و نیز رسول خدا جفرموده است که: «من به شب برخاستم و وضو گرفتم و آنچه برایم مقدر بود نماز خواندم. سپس در نماز چرت زدم، تا این که سنگینی بر من ایجاد شد، دیدم ناگهان با خداوند در بهترین صورتی ملاقات کردم، سپس فرمود: ای محمد، عرض کردم لبیک پروردگارا! فرمود که: ملأ اعلی در باره چه چیزی گفتگو می‌کنند؟ عرض کردم: نمی‌دانم. این را تا سه بار تکرار نمود، سپس دیدم که کف دستش را در وسط دو شانه‌ام گذاشت تا این که سردی انگشت‌هایش را در میان دو پستانم احساس کردم، پس همه چیز بر من منکشف شد، و شناختم؛ آنگاه فرمود: ای محمد، عرض کردم لبیک پروردگارا، فرمود که: ملأاعلی در باره چه چیزهایی گفتگو دارند؟ عرض کردم: در باره کفارات. فرمودکه: آنها کدام‌اند؟ گفتم: راه‌رفتن برای جماعت، نشستن در مساجد بعد از نمازها و کامل‌نمودن وضو به هنگام سختی، فرمود: سپس در چه چیز؟ عرض کردم: در باره درجات گفت: آنها چه می‌باشند؟ عرض کردم: طعام‌دادن، نرم صحبت‌کردن و شب، هنگامی که مردم خوابند نمازخواندن».