۶- قسم‌خوردن به نام‌های مبارک و بزرگ:
از آن جمله این که در باره بعضی از مردم معتقد بودند که نام‌های آنها مبارک هستند و عقیده داشتند که قسم دروغ‌خوردن به نام آنها مستلزم پدیدآمدن نقصان مالی و جانی است، پس بر این اقدام نمی‌نمودند، از اینجا بود که طرف خود را به نام آنها قسم می‌دادند و از این هم باز داشته شدند، رسول خدا ج فرمود: «هرکسی که به غیر نام خدا به نام کسی دیگر قسم بخورد او به شرک مبتلا شده است» بعضی از محدثین این حدیث را بر تغلیظ و تهدید حمل نموده‌اند و من چنین نمی‌گویم، بلکه مقصود آن در نزد من یمین منعقده و یمین غموس به نام غیر خداست طبق همان عقیده‌ای که ذکر کردیم.