توحید اساس و پایه اصول نیکی است:
ریشۀ اصلی اصول برّ، و عمدهترین انواع آن توحید است؛ زیرا توجه و خشوع و خضوع قلب نسبت به پروردگار متوقف بر آن است و آن بزرگترین اخلاقی است که سعادت را به بار میآورد و اصل تدبیر علمی است که از همۀ تدابیر مفیدتر است، و به وسیلۀ آن انسان کاملاً به طرف غیب متوجه میشود، و آماده میگردد تا خود را به پاکترین صورت به آن ملحق گرداند. رسول خدا ج بر عظمت امر آن هشدار داده است و آن را به نسبت تمام نیکیها به منزله قرار داده است که صلاح و فساد جمیع جسد وابسته به آن است، چنانکه به طور مطلق در حق کسی که مرده و هیچ چیزی را به خدا شریک نکرده است، فرمود که: او وارد جنت میشود، یا آتش جهنم بر او حرام است یا از بهشت محجوب نمیشود و امثال اینها از عبارات دیگر. و نیز از پروردگارش نقل فرمود که او فرموده است: «هرکسی که به اندازه زمین از گناه پیش من بیاید به شرطی که با شرک آلوده نباشد من با همان مقدار آمرزش با او برخورد خواهم کرد».