مجازات فطرت الهی است:
ولی مجازات به دو وجه (مقتضای صورت نوعی و جهت ملأاعلی)، فطری است که خداوند مردم را بر آن آفرید، و در آفرینش او هیچگونه تغییر و تبدیلی نخواهی دید، و این فقط در اصول و کلیات بِرّ و اثم است نه در فروعات و حدود آنها، و همین فطرت آن دینی است که با اختلاف زمان تغییر پذیر نیست و همۀ انبیاء †بر آن اجماع دارند، چنانکه خداوند در آیۀ ۵۲ از سورۀ مؤمنین می‌فرماید: ﴿وَإِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ﴾[المؤمنون: ۵۲]. «این پیامبران همگی ملت یگانه‌ای بوده و آیین واحدی دارند».