حجة الله البالغه - جلد اول

آنچه بر حایض به هنگام غسل واجب است:

رسول خدا ج فرمود: «خُذِي فِرْصَةً مِنْ مِسْكٍ فَتَطَهَّرِي بِهَا» که تکۀ از پشم یا پنبه یا پارچه‌ای را بردار و بر جای جاری ‌شدن خون قرار ده، می‌گویم: که حایض با بکاربردن تکه پارچۀ آلوده با مسک از چند وجه مأموریت یافت، یکی افزایش در طهارت زیرا استعمال طیب به جای طهارت کار می‌کند، و در بقیه اوقات از آن جهت، مسنون قرار نگرفت که بر مردم سنگین تمام می‌شد.

و یکی دیگر: ازاله ‌نمودن رایحه کریهه است که عموماً حیض از آن خالی نمی‌باشد.

یکی دیگر این‌که: انقضای حیض و آغاز طهر، زمان تلاش فرزند است، و خشبویی این نیرو را تحریک می‌کند.

مقدار آب غسل از یک صاع تا پنج مُد است و مقدار آب وضو یک مد است؛ زیرا آن برای اشخاص متوسط کفایت می‌کند.