خواندن نماز در نعل:
یهود نمازخواندن در نعال و خف را مکروه می‌پنداشتند که در این ترک تعظیم وجود دارد؛ زیرا مردم در جلو بزرگان کفش از پا درمی‌آورند، چنانکه خداوند فرموده است: ﴿فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى١٢﴾[طه: ۱۲]. «بیرون آر نعل‌هایت را که تو در وادی مقدس «طوی» جای داری».
و در اینجا وجه دیگری هم هست که خُف و نعل از تمام آرایش مرد به حساب می‌آیند، پس رسول خدا ج قیاس اول را گذاشته قیاس دوم را ابراز داشت تا با یهود مخالفت بشود، چنانکه آن حضرت ج فرمود: «خَالِفُوا الْيَهُودَ فَإِنَّهُمْ لا يُصَلُّونَ فِي خِفَافِهِمْ وَلا نِعَالِهِمْ». «با یهود مخالفت ورزید، زیرا آنان در نعال و خف نماز نمی‌خوانند»، صحیح این است که نماز خواندن در نعال و پا برهنه هردو برابر است.
رسول خدا ج از سدل در نماز نهی فرمود: بعضی سدل را چنین تفسیر کرده‌اند که، چادر را بگونه‌ای بر خود بپیچد که هردو دستش در زیر آن قرار گیرند، و به زودی خواهد آمد که پوشیدن لباس به صورت اشتمال صمّا بدترین لباس است که مخالف به طبیعت انسان و عادت اوست که هر دو دست آویزان گذاشته می‌شوند، و نیز در آن احتمال کشف و برهنه‌شدن عورت وجود دارد؛ زیرا بسا اوقات نیاز پیدا می‌کند که دو دست خود را بیرون درآورد تا چیزی را بگیرد، پس برهنه می‌گردد، بعضی [۳۳]گفته‌اند که: سدل عبارت است از گذاشتن پارچه بر سر و دوش که هردو کنارۀ آن آویزان باشند، و این در تجمل و تمام هیأت مُخل می‌باشد، و هدف از تمام هیأت آنست که عرف و عادت‌نبودن را مناسب ندانند، و اوضاع لباس مردم مختلف می‌باشند، اما در هر لباسی تمام هیأت به سیرت آن مردم معروف می‌باشد، و رسول خدا ج مبنای را بر عرف آن زمان گذاشته است.
جلد اول به کمک و حسن توفیق خداوندی به پایان رسید، و پشت سرش جلد دوم خواهد آمد که آغازش از «قبله» می‌باشد.
ترجمه جلد اول حجة الله در تاریخ ۱۵ رجب ۱۴۲۲ ھ ق موافق به ۱۱ مهرماه ۱۳۸۰ ھ ش به پایان رسید و از خداوند امیدوارم که به ترجمۀ جلد دوم موفقم بگرداند، آمین.
پایان
سید محمد یوسف حسن‌پور
خادم حوزۀ علمیه عین العلوم گشت – سراوان
[۳۳] منظور از بعضی احناف هستند.