هـ: توبیخ مشککین
و یکی دیگر این که اهل بدعت در برخی مسایل اسلامی شکوک و شبهاتی وارد کرده‌اند مخالف با عقل می‌باشند، و هر آنچه مخالف با عقل باشد، واجب الرّد یا واجب التأویل است، مانند این که نسبت به عذاب قبر می‌گویند که، حسّ و عقل هر دو را تکذیب می‌نمایند، و راجع به حساب، پل صراط و وزن اعمال نیز این‌گونه مقالی دارند.
لذا دست به تأویلات بسیار بعیدی زدند و گروهی به ایراد شک و تردید پرداختند، و گفتند که: چگونه روزه گرفتن آخرین روز از رمضان فرض و اولین روز از شوال حرام است و امثال آنها، و گروهی باب ترغیب و ترهیب را به باد مسخره گرفته‌اند و می‌پندارند که این‌ها را فقط به خاطر آماده‌کردن و وادارنمودن، بکار برده‌اند و اصل و اساسی ندارند، تا جایی که ابن راوندی بدبخت حدیث باذنجان را جعل نمود که «الباذنجان لـما أُکِلَ له». «باذنجان به هر قصدى خورده شود براى آن شفاست». و بدین صورت مسلمانان اشاره می‌کند به این که بین اشیای مضر و مفید تمیزی قایل نیستند، و برای دفع این مفسده راهی بجز بیان مصالح و تأسیس قواعد وجود ندارد، همچنان که چنین چیزهای در مقابله با مخاصمات یهود و نصاری و دهریین و امثال آنها انجام گرفته است.