رجوع در تنازع بهسوی غیر قرآن و سنت حرام است:
پس خداوند به هنگام تنازع برگشت بهسوی کسی غیر از قرآن و سنت را مباح قرار نداده است، و برگشت هنگام درگیری را بهسوی قول قایلی حرام قرار داده است؛ زیرا آن برگشت بهسوی غیر قرآن و سنت است، و اجماع صحابه، تابعین و تبع تابعین بر خودداری از تقلید به طریق صحیح ثابت است، جلوگیری از این که کسی به قول دیگری روی بیاورد و همه بر قول او بچسبد، نیز وارد است.
لذا کسی که به تمام اقوال امام ابوحنیفه، تمام اقوال امام مالک یا تمام اقوال امام شافعی یا تمام اقوال امام احمد به گونهای تمسک بجوید که قول یکی از مقتدایان خود را ترک ننموده بهسوی قول دیگری متوجه نگردد، و به آنچه در قرآن و سنت آمده اعتماد ننموده مصداق آن را در قول شخصی معین درک ننماید او به طور کامل مخالف اجماع امت است، و او کسی را از سلف و کسی دیگر در قرون ثلاثه را نیافته که از او اتباع نماید پس او به راه غیر مؤمنان راه رفته است که خداوند پناه دهد.