۲- قسمی که در کتاب و سنت بیان نشده:
قسم دوم آن دسته از مسایلی هستند که در کتاب و سنت مشهوری وجود ندارد و صحابه هم در این باره چیزی نگفته‌اند، بلکه آنها مبهم مانده‌اند.
پس گروهی از اهل علم در بارۀ آنها صحبت نموده و به اختلاف نظر پرداخته‌اند، و بحث در آنها یا راجع به استنباط از دلایل نقلی است مانند فضیلت انبیاء بر ملائکه و فضل عایشه بر فاطمه ب، و یا در اثر توقف اصول موافق به سنت، و ارتباط آنها به آن دسته از مسایل، مانند مسایل امور عامه و چیزی از مباحث جواهر و اعراض. زیرا بحث در بارۀ حدوث عالم وابسته به ابطال هیولا و اثبات جزء لا یتجزی است، و قول به این که خداوند بدون واسطه خالق جهان است وابسته به ابطال این قضیه است که «الواحد لا يصدر عنه إلا الواحد»، و اعتقاد به معجزات موقوف است بر این که بین اسباب و مسببات آنها لزوم عقلی وجود ندارد، و قایل‌شدن به معاد جسمانی متوقف بر این است که اعادۀ معدوم امر ممکنی است و مطالب دیگری که کتب خود را از آنها پر کرده‌اند و یا تفصیل و تفسیر در باره آنچه که از کتاب و سنت برداشت کرده‌اند می‌باشد.