رأی هیچکسی در برابر آنچه در قرآن نازل شده اعتباری ندارد:
از امام اوزاعی مروی است که فرمود: عمر بن عبدالعزیز نوشت که کسی در قرآن رأی ندارد و رأی ائمه در باره آن چیزهایی است که در قرآن نازل نشدهاند و سنت رسول الله ج در باره آنها نقل نشده است، و هیچ کس در آنچه رسول الله ج سنت قرار داده است رأی نخواهد داشت.
از حضرت اعمش مروی است که فرمود: ابراهیم میگفت: مقتدی از جانب چپ امام وا ایستد، من به او از سمیع زیات از ابن عباس ب حدیثی بیان کردم که رسول خدا ج او را در جانب راست خود قرار داده است، پس ابراهیم به آن قایل شد، از امام شعبی مروی است که مردی پیش او آمد و نسبت به امری از او سؤال نمود، او گفت که: ابن مسعود در این باره چنین فرموده است، او گفت که تو از رأی خویش به من خبر بده، آنگاه امام شعبی فرمود: آیا از این آقا تعجب ندارید، من از ابن مسعود به او خبر میدهم و او از رأی من سؤال میکند در صورتی که من دینم را از ابن مسعود نقل کردهام، به خدا قسم اگر من غنا بخوانم پیش من پسندیدهتر است از این که تو را از رأی خود خبر بدهم، همه این آثار را دارمی روایت کرده است.