تمییز بین درجات رضا و سخط:
اما تمییز بین درجات رضا و سخط از قبیل وجوب و ندب، حرمت و کراهیت، پس صریح‌ترین آن، همان است که حالت مخالف را بیان نماید، مانند این قول رسول خدا ج که فرمود: «من لم يؤد زكاة ماله مثل له..». «هر کس زکات مالش را ندهد به صورت مار سمی درمی‌آید..» الحدیث. و نیز این قول پیامبر ج که فرمود: «وَمَنْ لَا فَلَا حَرَجَ» سپس «لفظ» است مانند: «يجب ولا يحل» و قرار دادن چیزی رکن اسلام یا کفر، و تشدید زیاد بر انجام یا ترک آن، و مانند این کلمات که «ليس من المروءة، ولا ينبغي» سپس حکم دادن صحابه و تابعین است، مانند این قول حضرت عمر س که فرمود: «سجدة التلاوة ليست بواجبة». «سجده تلاوت واجب نیست» و مانند قول حضرت علی س که فرمود: «إن الوتر ليس بواجب». «نماز وتر واجب نیست» سپس حال مقصد از این که آیا تکمیل طاعتی است یا سد ذرایع گناهی است یا از باب وقار و حسن ادب است.