انبیاء بر انواع برّ اجماع نموده‌اند:
و هم‌چنین انبیاء بر انواع نیکی مانند پاکیزگی و طهارت، نماز، زکات، روزه، حج و تقرب‌جستن به‌سوی خدا به انجام نوافل از قبیل دعا، ذکر، تلاوت کتابی که از جانب خدا نازل شده است اجماع نموده‌اند، و هم‌چنین اجماع کرده‌اند بر ترویج نکاح و حرمت زنا، و برپاکردن عدالت بین مردم، تحریم ظلم و ستم، اجرای حدود بر جنایت‌کاران، و جهاد کردن با دشمنان خدا، و کوشیدن در اشاعت و گسترش امر خدا و دین او، پس این‌ها اصل دین هستند. بنابراین، قرآن در باره حقیقت این‌ها بحث نکرده است إلا ما شاء الله؛ زیرا این‌ها بین کسانی که قرآن به زبان آنان نازل گردید از مسلمات بشمار رفته بودند.