حجة الله البالغه - جلد اول

آنچه که شرع از آن سکوت کرده شناختنش امکان‌پذیر است:

خداوند فرموده است: ﴿وَيَسۡ‍َٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا٨٥﴾[الإسراء: ۸۵]. و اعمش بر حسب روایت ابن مسعود س خوانده است: «وَمَا أُوتُوا مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً» یعنی «در باره روح از شما سؤال می‌کنند، بفرما که روح از امر پرودرگار من است و به شما علم بسیار کمی عنایت شده است»، و طبق قراءت اعمش برحسب روایت ابن مسعود مطلب این است که به آنان علم بسیار کمی عنایت گردیده است.

از اینجا معلوم می‌شود که خطاب با یهودی است که در باره روح سؤال کرده بودند، و آیه در این باره نصی نیست که کسی دیگر از امت محمد ج هم، حقیقت روح را آنچنان که می‌پندارند، نمی‌داند، و این چنین نیست که هرچه شرع نسبت به آن، سکوت فرموده، شناخت حقیقت‌اش امکان ‌پذیر نباشد، بلکه بسیاری چیزهاست که شرع به این خاطر از آنها سکوت فرموده است که معرفت آنها دقیق است، صلاح نیست جمهور امت در پی آنها قرار گیرند، اگرچه پی‌بردن به حقیقت آنها برای بعضی ممکن باشد.