نهی از تشدد در دین:
و یکی از آن اسباب، تشدد هم هست، چنانکه رسول خدا ج در این باره میفرماید: «لَا تُشَدِّدُوا عَلَى أَنْفُسكُمْ فَيُشْدَدْ عَلَيْكُمْ». «بر خود تشدد راه ندهید که خداوند بر شما سختگیری میکند»، رسول خدا ج تشدد را بر حضرت عبدالله بن عمرو و گروهی دیگر که عبادت رسول خدا ج را کم قرار داده بودند و خواسته بودند که عبادات سنگین به دوش بگیرند به شدت رد نمود.
و دیگری از آن اسباب، تعمق است که رسول خدا ج در این باره میفرماید: «مَا بَالُ أَقْوَامٍ يَتَنَزَّهُونَ عَنِ الشَّىْءِ أَصْنَعُهُ، فَوَاللَّهِ إِنِّى لأَعْلَمُهُمْ بِاللَّهِ وَأَشَدُّهُمْ لَهُ خَشْيَةً». «چیست وضع مردمانی که از کاری که من میکنم پرهیز مینمایند، به خدا من از آنان خدا را بهتر میشناسم و از او نسبت به آنان یشتر میترسم»، و نیز در این باره فرمود: «مَا ضَلَّ قَوْم بَعْد هُدًى كَانُوا عَلَيْهِ إِلَّا أُوتُوا الْجَدَل». «که هیچ قوی بعد از هدایتی که به آنها رسیده گمراه نشدهاند، مگر این که سر و کارشان به جدل افتاده است»، و نیز فرمود: «أَنْتُمْ أعلمُ بِأمور دنياكم». «امور دنیوی را شما بهتر میدانید».