ارواح به‌سوی بهشت جذب می‌گردند:
و باید دانست که ارواح بشری به‌سوی بهشت جذب می‌گردند، گاهی از جهت بصیرت و همت و گاهی از جهت متمثل‌بودن آثار آنها در آنجا به اعتبار دردمندشدن و یا به اعتبار متنعم‌شدن، انجذاب آنها بنابر بصیرت به گونه‌ای است که هرکس از آلودگی حیوانیت، خود را سبک کند نفسش به بهشت ملحق می‌گردد و چیزی از آنجا بر او منکشف می‌شود، و در حدیث به آن اشاره شده که می‌فرماید: «اجْتَمَعَ آدَمُ وَمُوسَى عِنْدَ رَبِّهِمَا» «آدم و موسی در نزد پروردگارشان جمع شدند» و نیز به طرق مختلف روایت شده است که آن حضرت جفرموده است: «ارواح صالحین در نزد روح اعظم جمع می‌گردند».
اما جذب‌شدن دیگر، باید دانست که حشرت اجساد و اعاده روح در آنها حیات مستقلی نیست، بلکه تتمه‌ای از نشأت گذشته است، مانند مرض «پرخوری» که در اثر پرخوری پدید می‌آید؛ زیرا که اگر اینطور نباشد، لازم می‌آید که آنها غیر از گذشتگان باشند و نباید بر کردار گذشتگان مؤاخذه شوند.