حکمت خداوندی این است که در این نیروها با قبض و بسط و الهام تصرف می‌کند:
و هرگاه اسباب این شر مهیا گردند، رحمت و لطف خداوند نسبت به بندگان، و عموم قدرت و شمول علمش به همه، تقاضا می‌کند که در آن نیروها و انگیزۀ آنها، تصرفی به قبض و بسط، و احاله و الهام، بفرماید تا این که همۀ آنها به امری منجر گردند که مطلوب باشد.