وقتی خداوند رسولش را مبعوث نمود و او را به روح القدس تأیید کرد:
سپس وقتی رسول خدا ج مبعوث گردید و به جبرئیل تقویت و تایید گردید، و در قلب مبارکش اصلاح ملت القا شد و برای جوهر روحش، درِ وسیعی به‌سوی همت قوی در باره نزول شرایع و صدور شخص‌های مثالی گشاده شد، پس روی این با منت‌های عزمش همّت گماشت و برای موافقان دعا و برای مخالفان نفرین نمود، و بدون شک و تردید، همت‌های آنان هفت طبق آسمان را پاره خواهند کرد، و آنان باران می‌طلبند در حالی که در فضا کوچکترین ابری نیست، پس ابرها مانند کوه‌ها برمی‌خیزند و باران می‌بارد، و آنان دعا می‌کنند، به دعای آنها مرده زنده می‌گردد، منعقدشدن رضا و سخط در بهشت مؤکد می‌شود، همین است منظور رسول خدا ج از این که می‌گوید: «إِنَّ إِبْرَاهِيْمَ نَبِيُّكَ وَعَبْدُكَ دَعَا لِمَكَةَ وَأَنَا أَدْعُو لِلْمَدِيْنَةِ». «ابراهیم نبی و عبدش برای مکه دعا کرد و من برای مدینه دعا می‌کنیم».