اوایل از کتب فن حدیث مستغنی بودند
هم‌چنان که بنابر نزدیکی، به قرن اول و اتصال زمان‌شان به رجال حدیث که در مشاهده و دیدگاه‌شان قرار گرفته بودند و می‌توانستند با اهل اعتماد مراجعه نمایند و کمی اختلاف و جعل، در میان‌شان، از بقیه فنون متعلق به حدیث، مانند شرح غریب الحدیث، اسماء الرجال، مراتب عدالت آنان، مشکل حدیث، اصول حدیث، مختلف الحدیث، فقه الحدیث، تمییز صحیح و ضیعف و ثابت و موضوع، بی‌نیاز بودند، و هیچ یکی از این فنون جداگانه تدوین نیافته و اصول و فروعش مرتب نشده، مگر بعد از قرن‌ها که نیاز به آن آشکار شد، و خیر خواهی مسلمانان به آن بستگی پیدا کرد.