حجة الله البالغه - جلد اول

نجاست سگ:

رسول خدا ج فرمود: «إِذَا شَرِبَ الْكَلْبُ فِى إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْسِلْهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ» و در روایت دیگر آمده است: «أُولاَهُنَّ بِالتُّرَابِ» «هرگاه سگی در ظرف آب شما دهان زد آن ظرف را تا هفت بار بشویید» و در روایت دیگر آمده است که «اولین بار آن را خاک بمالید».

می‌گویم که: رسول خدا ج پس‌خورده سگ را به نجاسات ملحق فرموده است، بلکه آن را از شدیدترین نجاسات قرار داده است، زیرا سگ حیوان ملعونی است که ملایکه از آن نفرت دارند، نگهداری و آمیزش به آن بدون عذر، هرروز یک قیراط از ثواب مردم می‌کاهد، فلسفه‌اش این است که آن در طبعش با شیاطین شباهت دارد، زیرا عادتش بازی و خشم است، و غلطیدن در نجاسات و اذیت ‌کردن مردم است، و از شیطان الهام می‌پذیرد، و چون رسول خدا ج مردم را دید که در این باره سستی و تنبلی از خود نشان می‌دهند، و راهی به نهی از آن نبود؛ زیرا به خاطر حراست کشت و گلۀ گوسفندان، شکار و حفظ از دشمن به آن نیاز هست، آن را با دستور به اکیدترین طهارت، معالجه نمود، اگرچه در این نوع طهارت، مشقت هست اما آن به منزلۀ کفاره است در ردع و منع، بعضی از علما این حکم را عمل شرعی قرار نداده‌اند، بلکه آن را بر یک نوع تاکید حمل نموده‌اند و گروهی دیگر به ظاهر حدیث را ملاحظه نموده‌اند، بهر حال احتیاط بهتر است.