حجة الله البالغه - جلد اول

وضو از خوردن گوشت شتر:

اما وضع گوشت شتر از این هم شدیدتر است؛ زیرا هیچ یکی از فقهای صحابه و تابعین به آن قایل نیستند، و راهی برای منسوخ ‌بودنش هم نیست. بنابراین، هیچ یکی از آن دسته از علما که تخریج بر آنان غالب است به آن قایل نشده‌اند، فقط امام احمد و اسحق به وضو گرفتن از خوردن آن قایل شده‌اند، به نظر من مناسب است که در این باره انسان به احتیاط عمل نماید، والله أعلم.

فلسفۀ وجوب وضو به خوردن گوشت شتر در نزد کسانی که به آن قایل هستند، این است که آن در تورات حرام قرار داده شده بود، و تمام انبیای بنی اسرائیل بر حرمتش اتفاق داشتند، پس وقتی که شرع مقدس اسلام آن را مباح قرار داد، وضو از آن را به دو معنی مشروع قرار داد: یکی این که وضوگرفتن تشکری باشد از این انعام الهی که بعد از تحریمش بر گذشتگان، آن را برای ما مباح اعلام داشت، دوم این که وضو علاجی است برای آن خیال‌هایی که از اباحت، بعد از تحریمش به دل راه می‌یابد، زیرا منتقل‌بودن از حرمت به اباحت که از آن وضو واجب بگردد، نفس را بیشتر اطمینان می‌دهد، و به نظر من این وضو هم در بدو اسلام بوده است که بعداً منسوخ شده است.