بر فقیه واجب است که از هردو مشرب سیراب باشد:
و چون وضع از این قرار است، پس بر کسی که می‌خواهد در فقه غوطه بخورد، از این هردو مشرب باید مملو باشد و در هردو مسلک تبحر داشته باشد، بهترین شعار دین و آیین آن است که جمهور رواۀ و حاملان دین بر آن اجماع داشته باشند، و در آن هر دو روش تطابق داشته باشند، والله أعلم.