استقرار اعمال در ملأاعلی:
سپس بسیاری از اعمال در ملأاعلی مستقر می‌شوند و استحسان و استحقار آنها در اصل، قطع نظر از ملکه‌های درونی که مصدر اعمال هستند، به‌سوی خود اعمال متوجه می‌شوند، پس نیک اداکردن اعمال به منزله قبول‌کردن الهامی است از ملأاعلی جهت نزدیکی و تشبیه به آنها و کسب‌کردن نورهایشان، و انجام کار بد به منزلۀ خلاف این است.