حجة الله البالغه - جلد اول

موجبات غسل

رسول خدا ج فرمود: «إذَا جَلَسَ بَيْنَ شُعَبِهَا الْأَرْبَعِ، ثُمَّ جَهَدهَا، فَقَدْ وَجَبَ الْغُسْلُ وَإِنْ لَمْ يُنْزِلْ». «هرگاه کسی در وسط پاهای زن قرار گرفته بر او فشار [۲٩]آورد، غسل واجب می‌شود، اگرچه انزال نشود» من می‌گویم روایات در این باره که آیا اکسال (یعنی جماع بدون انزال) به اعتبار قضای شهوت (یعنی جماع با انزال) در حکم جماع است یا خیر.

آنچه از روی روایت، صحیح است و جمهور فقها بر آن قرار گرفته‌اند، این است که هرگاه مرد بر زن فشار آورد، بر هر دو غسل واجب می‌شود، اگر چه انزال نشوند، لذا علماء در باره تطبیق بین این حدیث فوق و حدیث «إِنَّمَا الْمَاءَ مِنَ الْمَاءِ» اختلاف نظر دارند، حضرت عبدالله بن عباس ب می‌فرماید که حدیث «إِنَّمَا الْمَاءَ مِنَ الْمَاءِ» در باره احتلام می‌باشد، اما سبب ورود حدیث این توجیه ابن عباس را انکار می‌نماید، حضرت ابی بن کعب می‌گوید: این حدیث در بدو اسلام بود، سپس از آن نهی وارد شد.

از حضرت عثمان، حضرت علی، حضرت طلحه، حضرت زبیر، ابی بن کعب و ابو ایوب ش مروی است که حدیث «إِنَّمَا الْمَاءَ مِنَ الْمَاءِ» در باره کسی است که با همسرش عمل جنسی انجام دهد، اما انزال نشود، می‌گویند: آن شخص بعد از شستن ذکر خویش مانند وضوی نماز فقط وضو بگیرد، این را به پیغمبر ج مرفوع قرار داده‌اند، به نظر من بعید نیست که این بر مباشره فاحشه حمل بشود؛ زیرا اجماع بر این هم اطلاق می‌گردد.

[۲٩] فشار آوردن کنایه از داخل ‌شدن عضو تناسل مرد در عضو زن است.