فضل الصلاة
خداوند فرموده است: ﴿إِنَّ ٱلۡحَسَنَٰتِ يُذۡهِبۡنَ ٱلسَّئَِّاتِۚ﴾[هود: ۱۱۴]. «نیکیها بدیها را از بین میبرند».
و رسول خدا ج در باره کسی که در نماز جماعت بعد از ارتکاب به گناه شرکت کرده بود، فرمود: «فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ غَفَرَ لَكَ ذَنْبَكَ». «خداوند گناه تو را آمرزید»، و نیز آن حضرت ج فرمود: «لَوْ أَنَّ نَهَرًا بِبَابِ أَحَدِكُمْ، يَغْتَسِلُ فِيهِ كُلَّ يَوْمٍ خَمْسًا، هَلْ يُبْقِى مِنْ دَرَنِهِ شَىْء؟ قَالُوا: لاَ. قَالَ: فَذَلِكَ مِثْلُ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ، يَمْحُو اللَّهُ بِهَا الْخَطَايَا». «اگر جویی به دروازه منزل یکی از شما باشد که هرروز در آن پنج بار آب تنی کند، آیا بر او چرکی باقی میماند؟ عرض کردند: خیر، فرمود: همین است مثال نمازهای پنجگانه که خداوند به وسیله آنها گناهان را محو میفرماید»، و نیز فرمود: «الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ وَالْجُمُعَةُ إِلَى الْجُمُعَةِ وَرَمَضَانُ إِلَى رَمَضَانَ مُكَفِّرَاتٌ لَمَا بَيْنَهُنَ إِذَا اجْتُنِبَتِ الْكَبَائِرُ». «نمازهای پنجگانه و جمعه تا جمعهای دیگر و رمضان تا رمضانی دیگر گناههای مابین را کفاره مینمایند به شرطی که از گناههای کبیره پرهیز شود».