در اشعار جاهلیت ملأاعلی به کثرت یاد شده است:
ذکر ملأاعلی و حاملان عرش در اشعار جاهلیت به کثرت وجود دارد، از حضرت عبدالله بن عباس ب مروی است که رسول خدا ج فرموده که: امیه بن ابی الصلت در دو بیت از شعرش راست گفته است:
رجل وثور تحت رجل يمينه
والنسر للأخرى وليث مرصد
چهار چیز هستند که زیر قدرت خداوند قادرند، حاملان عرش و شافعان مردم و حیوانات نزد خدا و عقاب و شیر.
رسول خدا ج فرمود: «صدق» که راست گفته است، سپس فرمود:
والشمس تطلع كل آخر ليلة
حمراء يصبح لونها يتورد
تأبي فما تطلع لنا في رسلها
إلا معذبة وإلا تُجلَد
خورشید در صبح‌ها به شکل سرخ و رنگ گل ظاهر می‌شود ابا می‌کند و برایمان ظاهر نمی‌گردد مگر با تعذیب و شلاق (که منظور قدرت خداوند است) آن حضرت ج فرمود: «صدق» که راست گفته است.