استقرار اعمال به چند وجه می‌باشد:
و این استقرار چندین صورت دارد: یکی آن که آنها از پروردگار خویش چنین تلقی می‌نمایند که نظام بشر بدون انجام اعمال نیک، و خودداری از اعمال بد، درست نمی‌شود پس نخست این اعمال به پیش آنها مجسم می‌گردند و سپس از آنجا در شرایع نازل می‌گردند.
دیگری این که هرگاه نفوس بشر پس از ممارست و ملازمت اعمال، به‌سوی ملأاعلی منتقل بشوند و استحسان و استحقار آنها به‌سوی این نفوس متوجه گردد، و بر این چندین قرن و دهر بگذرد صورت‌های اعمال در نزد آنها استقرار می‌یابند، خلاصه این که اعمال در این وقت چنان اثری از خود بجا می‌گذارند که دعا و تعویذ مأثورِ منقول از سلف، بجا می‌گذارند، والله أعلم.