کتب طبقه سوم:
طبقه سوم: مسانید، جوامع و مصنفاتی هستند که پشی از بخاری و مسلم و در زمان آنان یا بعد از آنان تصنیف شده‌اند که شامل احادیث صحیح، حسن، ضعیف، معروف، غریب، شاذ، منکر، خطا، صواب، ثابت و مقلوب می‌باشند، و بین علماء از آن شهرتی برخوردار نیستند که دو طبقه ماقبل برخوردار بودند، اگرچه اسم منکربودن مطلق، از آن‌ها بر طرف شده است، و به تفردات آن‌ها علماء چندان توجهی نکرده‌اند و محدثین به بررسی صحیح و سقیم آن‌ها زیاد توجه ننموده‌اند، و از جمله این طبقه است آن که علمای لغت به شرح غریب، فقهاء به تطبیق آن به مذاهب سلف، محدثین به بیان مشکل و مؤرخان به ذکر اسمای رجال آن‌ها نپرداخته‌اند، هدفم متأخیرن متعمق، نیست بلکه سخنم در باره ائمه متقدمین از اهل حدیث است پس آن‌ها به وضع مستور الحال بودن خویش باقی هستند، مانند مسند ابی علی، مصنف عبدالرزاق، مصنف ابی بکر بن ابی شیبه، و مسند عبد بن حمید، مسند طیالسی، کتب بیهقی و طحاوی و طبرانی، و هدف ایشان جمع‌آوری آن احادیثی بوده است که گیر آورده‌اند نه تلخیص و تهذیب و نزدیک‌گردانیدن آن‌ها به عمل.