رسول خدا ج حدود هر گرفتن را مشخص و منضبط نمود:
و سرقت از گرفتن چیزی به پنهانی خبر میدهد، پس رسول خدا ج نصاب آن را ۱ بر ۴ [۲۱]دینار یا سه درهم مقرر فرمود تا که شیء تافه و حقیر ممتاز گردد، و فرمود: «لَيْسَ عَلَى خَائِنٍ وَلَا مُنْتَهِبٍ وَلَا مُخْتَلِسٍ قَطْعٌ». «دست خائن، دزد از مال غنیمت و اختلاسکننده قطع نمیشود» و نیز فرمود: «لاَ قَطْعَ فِي ثَمَرٍ مُعَلَّقٍ وَلا فِي حَرِيسَةِ جَبَلٍ» [۲۲]«قطع دست نیست در دزدی میوهی آویزان (بر درخت) و در آنچه در کوهها نگهداری میشود» اشاره مینماید که در سرقت، حرز و حفاظت مشروط است.
[۲۱] در کتاب چنین نوشته شده است: ۱/۴. [۲۲] یعنی آنچه در کوهها نگهداری میشود.