ملاحظه امتهای گذشته در تشریع:
پس بهتر و آسانتر این است که در شعایر، حدود و منافع، عادت قوم آن پیامبر برانگیخته، معتبر قرار داده شود، و بر دیگران که پشت سر میآیند نباید تضییق بکار رود و برایشان به صورت اجمالی باقی میماند، برای گروه اول پذیرش این شرعیت بنا به گواهی قلبی خود آنها و عاداتشان آسان است، و برای بعدیها با توجه به رغبت که به سیرت امامان قوم و خلفای آنها دارند نیز تمسک به شرع آسان میگردد، زیرا این مانند امر طبیعی برای هر قومی در هر زمان است.