هیچ مسئلهای اتفاق نیافتاده مگر این که اهل این طبقه برای آن حدیث یا اثری یافتهاند:
خلاصه این که وقتی فقه را بر این قواعد مهیا ساختند، نماند مسئلهای از مسایل که گذشتگان بیان داشتهاند و مسایل که در عصر آنها رخ داده بود مگر این که در آن باره حدیثی مرفوع و متصل یا مرسل یا موقوف صحیح یا حسن یا صالح للاعتبار وجود داشت، یا در آن اثری از آثار شیخین یا بقیه خلفاء یا قضاوت فقهاء وجود میداشت یا در آن باره استنباطی از عموم یا اشاره یا مقتضا میبود، پس خداوند عمل بالسنة را برای آنها بدین شکل میسر گردانید.