علم شریعت بر سه قسم است:
اول – قرآن:
رسول خدا ج فرمود: «الْعِلْمُ ثَلاثَةٌ: آيَةٌ مُحْكَمَةٌ، أَوْسُنَّةٌ قَائِمَةٌ، أَوْفَرِيضَةٌ عَادِلَةٌ، وَمَا كَانَ سِوَى ذَلِكَ فَهْوَ فَضْلٌ». «علم بر سه قسم است: یکی آیات محکم کتاب الله، دوم سنت قایم رسول خدا ج، سوم فریضه عادله»، این ضابطه و تحدید از آن علمی است که واجب بالکفایۀ است، پس واجب است که ما نخست به الفاظ قرآن آشنا باشیم، ثانیاً به محکمات آن، بدین شکل که الفاظ غریب آن تشریح گردند، اسباب نزول بیان شوند، مسائل توجیه گردند، ناسخ و منسوخ شناخته شوند، اما حکم متشابه، یا این است که توقف شود یا بهسوی محکم ارجاع داده شود.