عواقب ترک دستور خداوند:
و نیز فرموده است: ﴿خَتَمَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَعَلَىٰ سَمۡعِهِمۡ﴾[البقرة: ٧]. «خداوند بر دلها و گوشهای آنان مهر زده است».
این به آن مرغی میماند که در قفسی باشد که از هرطرف منافذ و سوراخ داشته باشد، ولی از بالا پردۀ بزرگی روی آن قفس انداخته شده است، و پایینتر از دهری و کافر این است که کسی به توحید و تعظیم خدا قایل باشد ولی امتثال امر خدا را براساس نیکی و بدی ترک کرده است، پس او مانند آن مردی است که شجاعت و فواید آن را میداند، ولی نمیتواند خود را به آن متصف کند، زیرا حصول نفس شجاعت چیز دیگری و حصول صورت آن در نفس چیزی دیگری است، بازهم او بهتر از کسی است که معنی شجاعت را نمیداند، و مثال او مانند مرغی است که در قفس توری باشد که سبزی و میوهای را میبیند و مدتی که در آنجا بوده، بعداً در این قفس زندانی شده است، پس شوق زیادی دارد که مجدداً به آنجا برود، لذا پرها را تکان میدهد و سرش را از داخل تور بیرون میآورد، ولی راهی برای بیرونرفتن پیدا نمیکند، اینها از روی حکمت نیکی و بدی کبایر به حساب میآیند.