هر عملی که بدون قصد باشد فاعلش معذور قرار می‌گیرد:
وقتی که اصل طاعت عبارت است از انقیاد قلب برای حکم خداوند و مؤظف قراردادن نفس برای بجاآوری تعظیم خداوندی، پس هر عملی که بدون قصد و اراده باشد، و یا شخص کسی باشد که قصد و اراده‌اش اعتباری نداشته باشد، و نمی‌تواند خود را برای بجاآوری تعظیم کما حقه مؤظف قرار بدهد، شایسته است که معذور قرار بگیرد و فشاری بر او وارد نگردد. بنابراین، باید این قول رسول خدا ج تخریج گردد که فرمود: «رُفِعَ الْقَلَمُ عَنْ ثَلاَثَةٍ» «قلم تکلیف از سه کس برداشته شده است»، والله أعلم.