ستر واجب و ستر مندوب:
یکی آن که لازم و ضرروی است که شرط صحت نماز است، دوم حدی است که مردم با آن فرا خوانده شده‌اند، پس در حد اول پوشیدن شرمگاه (دو سوراخ) داخل می‌باشد و این از همه مؤکدتر است و پوشش دور آن با این ملحق است و در زن پوشیدن همۀ بدنش داخل است؛ زیرا رسول خدا ج فرموده است: «لاَ تُقْبَلُ صَلاَةُ حَائِضٍ إِلاَّ بِخِمَارٍ». «نماز زن بالغ بدون چادر قبول نیست» یعنی صحیح و درست نیست، زیرا ران و کل بدن زن محل شهوت می‌باشند، لذا حکم این‌ها حکم شرمگاه (دو سوراخ) است.
و نسبت به حد دوم آن حضرت ج فرموده است: «لا يصلين أحدكم في الثواب الواحد ليس على عاتقه منه شيء» و نیز فرمود: «إذا كان واسعاً فخالف بين طرفيه» «هیچ یکی از شما در یک لباس که بر گردنش چیزی نباشد نماز نخواند»، و فرمود: «اگر گشاد باشد دو طرف آن را برگرداند»، فلسفه‌اش این که تمام هیأت و کمال آرایش عرب و عجم بلکه تمام صاحبان مزاج معتدل با اختلاف اوضاع، در پوشیدن قبا، قمیص، حله و غیره این است که پشت، شانه و گردن پوشیده شوند، از رسول خدا ج از خواندن نماز در یک لباس سؤال گردید فرمود: «آیا هر یکی از آن‌ها دو لباس دارد» و نیز از حضرت عمر س سؤال گردید، فرمود: «وقتی که خداوند به شما وسعت داده است شما هم وسعت را بکار گیرید».
من می‌گویم: ظاهر حدیث این است که از رسول خدا ج حد اول سؤال شد و در حدیث دوم از حضرت عمر نسبت به حد دوم سؤال شده است، و نیز احتمال می‌رود که سؤال از پیامبر ج در حد دوم باشد که مندوب است، اما به دو لباس دستور نداد، زیرا در هنگام تشریع، اگر چه در حد دوم باشد امر به پوشیدن دو لباس سنگین است، و شاید آن کسی که واجد دو لباس نباشد، برایش سنگین تمام بشود، پس نمازش در اثر کوتاهی که در خود احساس نموده است به پایه تکمیل نرسد، و حضرت عمر س پی برده بود که زمان زمان تشریع نیست، بلکه آن، تمام شده است، و نیز به این پی برده بود که کمال آرایش در نماز مستحب است، پس موافق به آن دستور داد، والله أعلم.