ملایکه از منظور خویش فانی و به مراد مافوق وابسته هستند:
و اگر میخواهی تا حقیقت حال برایت واضحتر باشد، لازم است که روی وضعیت ملایکه در حال تجرد آنها بیندیشی که چنین وضعیتی که از تفریط نیروی حیوانیت سرچشمه میگیرد، مانند گرسنگی و تشنگی و ترس و اندوه، یا افراط آن مانند غلبۀ شهوت و خشم و عجب، آنها را ناتوان نخواهد کرد و تغذیه و رشد و نمو و لواحق آن برای آنها اهمیتی ندارند، بلکه منتظر اوامر فوقانی هستند که هرگاه از بالا امری بر آنها صادر گردد از تصمیم بر اقامه نظام مطلوبی یا خرسندی از چیزی یا بغض بر چیزی فوراً برای آن آماده شده منقاد میگردند، و بهسوی مقتضای آن حرکت میکنند و آنان در این امر از مراد نفس خویش فانی، و به مراد مافوق باقی میباشند.