صفات اخلاقی پادشاه:
لازم است که پادشاه دارای صفات ذیل باشد: ۱- باید اخلاق پسندیده داشته باشد و الا سربار جامعه قرار می‌گیرد. ۲- شجاع باشد و اگر نه در برابر دشمنان، ضعیف واقع می‌گردد و در چشم و نظر رعایا ذلیل و پست قرار می‌گیرد. ۳- حلیم و بردبار باشد و اگر نه با تسلط خود، مردم را از بین می‌برد. ۴- حکیم و دانا باشد و اگرنه تدابیر مصلحت‌آمیز را نمی‌تواند دنبال کند. ۵- باید عاقل، بالغ، آزاد، مرد، مدیر و مدبر باشد، چشم و گوش و فکر و اندیشۀ سالمی داشته باشد ناطق و گویا باشد بگونه‌ای که مردم تسلیم عزت و شرافت او و قومش باشند، از او و آباء و اجدادش مآثر خوبی را مشاهده کرده باشند، و پی ببرند که او در خوب نگهداشتن کشور هیچگونه کوتاهی نخواهد کرد که به همه این امور، عقل راهنمایی می‌کند و تمام ملل بنی نوع آدم با وجود اختلاف ادیان و دوری مساکن، روی آنها اجماع و اتفاق نظر دارند؛ زیرا پی برده‌اند که هدف اصلاحی از قراردادن پادشاه، بدون این‌ها، به پایه تکمیل نمی‌رسد، و اگر بنابر چشم‌پوشی و اهمال، اتفاقی پیش بیاید آن را نامناسب دانسته، او را نمی‌پسندند، و اگر خاموش باشند پس با کینه و بغض در دل، خاموش مانده‌اند.