اختلاف علماء در علل احکام آنان را به تصنیف وا داشت
سپس بنابر اختلاف علل احکام، بین فقها اختلاف به وقوع پیوست و این منجر به بحث و جستجو در باره این علل که چگونه منجر به مصالح شرعی معتبر در شرع می‌شوند، گردید و در بسیاری مباحث دینی تمسک به معقول پدید آمد و شکوک و شبهاتی، در اصول اعتقادی و عملی هویدا گشت، و نیاز پدید آمد تا نسبت به اقامه دلیل عقلی، مطابق به دلیل نقلی، و تطبیق بین آنها قیام کنند، لذا علماء به تدوین فنون قیام کردند و جهت نصرت دین و جمع و جور نمودن تشتت و پراگندگی مسلمین کمر همت بستند و کوشش ارزنده‌ای به خرج دادند و این از بالاترین قربات و اساسی‌ترین عبادات محسوب می‌گردید.