اصحاب اعراف:
پس از این‌ها گروهی هست که اصحاب اعراف نام دارند، و آنان هم به دو قسم منقسم می‌باشند: یکی آن که مزاج‌شان صحیح و فطرت‌شان تزکیه شده است، اما دعوت اسلامی به آن‌ها نرسیده است و یا رسیده ولی به نحوی که نزد آن‌ها حجت قرار نگرفته وسیله ازاله شبهه نشده است، پس رشد کرده‌اند اما در ملکات پست و خسیس و اعمال ردی متسغرق نشده‌اند، و به جانب حق به اثبات و نفی توجهی ننموده‌اند، بلکه بیشتر در پی منافع زودگذر قرار گرفته‌اند، پس این گروه هرگاه بمیرند به حالت سر در گمی برمی‌گردند، نه عذابی دارند و نه ثوابی تا این که حیوانیت‌شان از بین برود و جرقه‌ای از ملکیت بر آنان جرقه زنند.
و گروه دیگر آنهایی هستند که عقول‌شان ناقص می‌باشند مانند کودکان، معتوهین، کشاورزان، بردگان و بی‌عقلان، پس از این قبیل مردم، همان کیفیت ایمان کافی است که رسول خدا ج از کنیزک سیاه پوست پذیرفت که ایمان کافی است که رسول خدا ج از کنیزک سیاه پوست پذیرفت که از او پرسید «أَيْنَ اللَّهُ». «الله کجا است؟» او به‌سوی آسمان اشاره نمود، سپس آن حضرت ج در حق او فرمود: «هِىَ مُؤْمِنَةٌ». «این زن مؤمنه است» پس از این گروه فقط این خواسته می‌شود که خود را شبیه به مسلمانان در بیاورند تا که وحدت کلمه برقرار مانده تفرق و دو دستگی ایجاد نگردد.