ایمان از مسلمان به هنگام ارتکاب کبیره جدا میشود:
و قول رسول خدا ج که فرمود: «لا يَزْنِي الزَّانِي حِينَ يَزْنِي وَهُوَ مُؤْمِنٌ». «زانی زنا نمیکند در حال که او مؤمن باشد» به این معنی که صدور اینگونه افعال در اثر حجابهای حیوانیت یا درندگی پیش میآیند که ملکیت مثل این که نبوده و ایمان مثل این که از بین رفته قرار میگیرد، خود دلیلی است بر کبیره بودن آنها.
چنانکه رسول خدا ج میفرماید: «وَالَّذِى نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لاَ يَسْمَعُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ هَذِهِ الأُمَّةِ يَهُودِىٌّ وَلاَ نَصْرَانِىٌّ ثُمَّ يَمُوتُ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِالَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ إِلاَّ كَانَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ». «هر کس که به او دعوت رسیده باز هم بر کفرش اصرار ورزد تا آن که بر حالت کفر از این جهان برود به جهنم خواهد رفت» زیرا او تدبیر الهی در حق بندگان را نقض نموده خود را در معرض لعن خداوند و نفرین ملایکه مقربین قرار داد، و راه نجات را به خطا رفت.